czwarty miesiąc

Rozpoczęcie drugiego trymestru było tak wyczekiwane, że miałam ochotę świętować, chociaż to absolutnie nie oznacza, że już teraz wszystko musi się potoczyć szczęśliwie. Na razie jednak było super - wyniki badań genetycznych okazały się doskonałe, a w czasie tego USG (na jakimś super sprzęcie w specjalnej klinice) wreszcie mogłam osobiście zobaczyć jak Bąbelki się ruszają, a że przed wizytą nakarmiłam nas batonikiem czekoladowym to dały niezły pokaz :) Inne wyniki również ekstra więc wreszcie pozwolono mi chodzić na basen. Gdy skończyliśmy 12 tydzień ciąży z dnia na dzień, zupełnie niespodziewanie, skończyły się też znienawidzone mdłości i nudności, zaczęłam troszkę wracać do życia. Ciągle jeszcze nie przeszło mi zmęczenie i nadal sypiam 14 godzin na dobę (z obowiązkową drzemką popołudniową), ale zaczynam się spotykać z ludźmi, wychodzić na spacery i zakupy, gotować i ogarniać mieszkanie. Co jednak najważniejsze właśnie na styczeń przypadła mi bardzo intensywna sesja na uczelni i dzięki poprawie nastroju udało mi się ją przejść dość sprawnie. I tak nam minął styczeń, dotarliśmy do końca czwartego miesiąca. W 16 tygodniu wreszcie pojawił się brzuch i to od razu taki, którym można się chwalić :) Przy takim tempie nie obyło się bez bólu oczywiście - czułam, jak rozpycha mnie od środka, jak wnętrzności zmieniają położenie i wcale nie jest to przyjemne, czułam się jakby mnie obito kijem. Kolejną niedogodnością związaną z rosnącym brzuchem jest konieczność zmiany pozycji w nocy - moja ulubiona, na brzuchu, odpada jako pierwsza, potem zaczyna być niewygodnie na plecach, zostaje spanie na boku... nie jest łatwo ;) Dopiero teraz wróciłam do wagi sprzed ciąży a brzuch już jest spory, ale trudno się dziwić - mdłości odeszły, ale wcale nie wrócił mi apetyt i jem raczej z obowiązku albo głodu niż chęci. To akurat bardzo przyjemne bo łatwo jest mi odmówić sobie niezdrowych rzeczy i jeść tylko przemyślane posiłki. Zwiększyłam też intensywność smarowania brzucha... w nocy śnią mi się czasem straszne rozstępy... Żeby jednak nie było tak dramatycznie muszę wspomnieć o przyjemnościach - zaczęliśmy powoli przygotowania do powitania bliźniaków :) z czystym sumieniem i bez obawy o "zapeszanie" rozglądam się za sprzętami, wózkami i łóżeczkami, małymi porcjami kupuję ubranka na pierwsze dni (na razie wszystko białe bo Bąble nie chciały jeszcze ujawnić płci). Byle do przodu! Zaraz zaczynamy 5 miesiąc :)